dut ağacı vardı evin yanında. küçücüktüm. tırtılım olmuştu bir tane. eti puf kabına bir dut yaprağı bir de tırtılı koymuştum. umutlarım vardı. ama tırtıl kaybolup gitmişti çoktan :)
"etipufum tatlı aşkım benim yumuşak tatlım" "eti puf puf eti puf puf yumuşak ve tatlı eti puf"
diye reklamları da vardı.
kalan kıtırlar parmak hafif ıslatılarak toparlanıp yenir, ziyan edilmezdi
en son birbirine yapışık üç eti pufla okula gittim.çantamdan çıkarmamla kapılması bir oldu.lütfen çocukluğunuzu başkalarında gördüğünüz objelerle yad etmeyin.onlar benim eti puflarımdı.
yok estağfurullah paralarla öyle oynuyorlar ki insanın aklı karışıyor.birine alışmadan diğeri çıkıyor.ben işin içinde olduğumdan yani mecburiyetten alışıyorum :)
hayatımın dörtlülerinden biri... eti puf eti cin (şimdi lokmalığı çıktı ama tek olanın yerini tutamaz) bonibon ve topitop... bu arada eti puf 25 kuruş şimdi... en azından biz öyle satıyoruz :))
buradan açınız denilen bölümü hiç denememenizi tavsiye ederim.çünkü hiçbir zaman oradan açılmaz.genelde üst kısma sert bir cisim batırılır -anahtar, çay kaşığı, kalem vb.- emin olan başka açılma yöntemi yoktur.
vazgeçilmezim!