Mütavazi olmalıyız. Çünkü gelip geçiçiyiz ve unutulacağız. Hayat başkalarına muvaffakiyetlerimizi anlatmak için geçirilmeyecek kadar kısadır. -- Carnegie
Paylaş
bana göre, anne: "dünyanın en değerli filozofudur". bir erkek olarak ikinci plana atılmayı hazmedebilirim ama anne'nin ikinci plana atılmasını hazmedemem. o kadar önemlidir yani.
tırnak içerisinde yazdığım kendi cümlem benim için yazdığım en doğru cümledir. zira; ilkokul mezunu bile olmayan annemin, hayatın her alanında bulunan, hatta zaman zaman üst düzeylerde olan benden bile daha "üst düzey" cümleler kurduğunu bildiğim, anladığım için benim düşünceme göre, baştacıdır.
bazen argo cümleler kurarlar. hatta bazen içerisinde "deyim" içerikli, hafif müstehcen deyimler de kullanabilirler. (bu da önemli:) başının en sıkıştığı anda en rahatlatıcı cümleleri kuran...
hasta, yatağından bile kalkamayacak bir kadını, yani annenizi ziyaret ettiğiniz anda bile, "oğlum karnın aç mı? bir çorba yapayım mı?" diye soran bir insandan bahsediyoruz. var mı ötesi?
çok mu duygusal yazdım. anne işte; "duygu"dur yani.
1984 yılına ait bir TV Magazin dergisinde okuduğum ve ünlü şarkıcı Romina Power'a ait olduğunu öğrendiğim güzel bir şiiri sizlerle paylaşmak istedim. (4 Haziran 1984 tarihli TV'de 7 GONG'dan alıntıdır)
ANNE, ÇOCUK, ZAMAN VE BEN Çocuk arkadaşları ile oynar Anne çocukları ile oynar Ve ben sık sık seninle ilgili düşüncelerimle oynarım
Çocuk büyüyünce arkadaşlarını kaybeder Anne yaşlanınca çocuklarını kaybeder Zaman değerini kötü kullanıldığı zaman kaybeder Ve ben kendimi seni bulamadığım zaman kaybederim
Adam gerçek arkadaş bulduğu zaman mutludur Anne oğlunu tekrar bulduğunda mutludur Zaman iyi kullanıldığında mutludur Ve ben seni hatırladığımda mutluyum
Adam ölür ve bir anı ile arkadaş bırakır Anne ölür ve oğlunu hatıra ile bırakır Zaman asla ölmez fakat bir çok hatıra bırakır Ve ben öldüğümde aşkımı hatıra olarak sana bırakacağım
"dünyanın en değerli filozofudur".
bir erkek olarak ikinci plana atılmayı hazmedebilirim ama anne'nin ikinci plana atılmasını hazmedemem.
o kadar önemlidir yani.
tırnak içerisinde yazdığım kendi cümlem benim için yazdığım en doğru cümledir.
zira; ilkokul mezunu bile olmayan annemin, hayatın her alanında bulunan, hatta zaman zaman üst düzeylerde olan benden bile daha "üst düzey" cümleler kurduğunu bildiğim, anladığım için benim düşünceme göre, baştacıdır.
bazen argo cümleler kurarlar.
hatta bazen içerisinde "deyim" içerikli, hafif müstehcen deyimler de kullanabilirler. (bu da önemli:)
başının en sıkıştığı anda en rahatlatıcı cümleleri kuran...
hasta, yatağından bile kalkamayacak bir kadını, yani annenizi ziyaret ettiğiniz anda bile,
"oğlum karnın aç mı? bir çorba yapayım mı?" diye soran bir insandan bahsediyoruz.
var mı ötesi?
çok mu duygusal yazdım. anne işte; "duygu"dur yani.
kısca anne işte...
çok şey demek...