Güneþ kimin koynunda ayaz meydan okuyor
Bürümüþ her bir yaný karanlýðýn çýrasý
Alev alev gölgeler gören gözü yakýyor
Kirpiði sarhoþ eder hüznün keskin þýrasý
Ayrýlýk yola düþer huzur gider peþinden
Mevsimleri kanatýr býçak aðzý vedalar
Ruh öksüz yetim çocuk, ayrýlýnca eþinden
Kelimeleri boðar içe akan sedalar
Yapýþýr yavaþ yavaþ dört bir yana endiþe
Günün belini büker gecelerin korkusu
Gidenin ateþinde kül olur sevinç, neþe
Gönül sazýnda inler ýstýrabýn türküsü
Kimsesiz acýlarýn imbiðinden süzülen
Name name inleyen garip bir aðýttýr bu
Senden baþka öz ile bulamazsýn üzülen
Sýrlarýn gömüldüðü bir salkým söðüttür bu
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.