Gözlerim aðlar oldu gözyaþýmý silemedim Umutlarým baþka bahara kaldý gülemedim Aþk ateþi yüreðimi yaktý hiç söndüremedim Umutlarým baþka bahara kaldý da hiç gülemedim
Ayrýlýk zamaný sevenlerimle Helallik alamadan Garip çocuklar gibi sevenlerimle vedalaþamadan Yürek yakan Balam la sýký sýký kucaklaþamadan Umutlarým baþka bahara kaldý da hiç gülemedim
Derdimin dermaný gönlümün fermaný kalemim Alýn yazým kara ise kaderime bir türlü küsemedim Geçti artýk ömrüm kýymet bilemediðim gençliðim Umutlarým baþka bahara kaldý da hiç gülemedim
Ayhan der ki; Dünyam kararsa da bitmez hayalim Her ne kadar yaþlansam da bitmez benim mecalim Ýsyaným hep kendime yaþanmaz olasý geçmiþim Umutlarým baþka bahara kaldý da hiç gülemedim
Ayhan ÝÇÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayhan İçöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.