Oda saati Ýnceleniyordu.Ýki otobüs dolusu insan yazdým Cebimdeki Markalarý Güneþe verdim.Bu ad zalim bu ad ýþýk Piþmanda olmuþtum her liste için. kitaplarýmý iþssizlere,ötobüsü londra asfaltýna.imkansýzýda yanýna býraktým Elimde Saðlam iki bin kütük var.Tepkiliyim Hepsi vefasýz. Bir Ateþ Yaktým,O da iki basamak aþþaðý indi. Emsalsizdi yýkanýyordu Tren Kalkmak Üzereydi. Vagona Atladý,Tren Kalktý..Elimi Salladým..Haince güldüðünü fark ettim Kimsede Kalmayan Maddem trenin içinde kalmýþtý..
Gene Makine gibi bir akþam.Bundan sonra herþey büyük muhabbetinden ayrýlmaya,Psikolojik bir ateþi söndürmeye gidiyorum 15 yýldýr Aralýksýz yaparým bunu.Söndürme iþlerinden sorumlu fikirim sanki Bir gemiyi birde ölü denizini tanýyamadým nedense..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adır123 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.