Bilmiyor

Çektiðin çileyi, senin halini,
Kimse anlamýyor, kimse bilmiyor.
Felek acýmadan büker belini,
Doðrultayým desen inan olmuyor.

Kime diyeyim ki varmýyor dilim,
Ne halým var, ne çul kaldý, ne kilim,
Soldu gönül bahçemde ki her gülüm,
Can suyu vermeye kimse gelmiyor.

Sel olup akýyor gözümde yaþým,
Zehir oldu yiyip-içtiðim aþým,
Yaz bahar aylarým, oldu da kýþým,
Onun için bu yüzüm hiç gülmüyor.

Ne huzurum kaldý, ne tadým-tuzum,
Dünyayý görecek kalmadý gözüm,
Yerine varmadý söylenen sözüm,
Ne yapsam bu gönlüm huzur bulmuyor.

Dertli ’ye çok aðýr geldi bu durum,
Bitmedi iþlerim, kaldý hep yarým,
Hiç kimse halime yapmadý yorum,
Gönlümün boþluðu asla dolmuyor.


ERDEMLÝ-28 Aðustos 2015-Cuma
Cafer AKSAY

Sosyal Medyada Paylaşın: