Bak Oğul!
Dinlersen sözümü diyeyim sana,
Her yüze güleni dost sanma oðul.
Ýyiliðin için kulak ver bana,
Boþ söz söyleyene aldanma oðul.
Bal yapmaz arýlar çoktur âlemde,
Görüntü var ses yok birçok kalemde,
Huzuru arama sakýn elemde,
Duyduðun her söze inanma oðul.
Halin bilmeyene derdin anlatma,
Yediðin aþýna haramý katma,
Sana güveneni sakýn ha satma,
Duru su gibi ol, bulanma oðul.
Gidenin peþinden sakýn aðlama,
Aðlayýp ta o gönlünü daðlama,
Yas tutarak karalarý baðlama,
Deðmeyen insana hiç yanma oðul.
Kimileri bol keseden atýyor,
Her bir sözü diken gibi batýyor,
Tamam diyor da çamura yatýyor,
Yalan söylene sen kanma oðul.
Dertli, çiçek gezen arý misali,
Gönül ince, karýn zarý misali,
Gizlemiþ sevgisin sýrý misali,
Terk edip gideni hiç anma oðul.
ERDEMLÝ-23 Mart 2016 Pazar
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.