MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ANNE



Beni bir tek sen anlarsin anne,
düssem düslerimi kaybetsem sen aglarsin
Cocukken oynadigim oyunlara benzemiyor hayat
hic benzemiyor anne...
Bazen diyorumki büyümek bana göre degilmis
hep oyunlara geliyorum
hepte yeniliyorum anne...
Kimseyede güvenemiyorum
Derdimi acamiyorum
Agladigimda acimda dinmiyor anne
Saclarimi oksayip sus hadi
sus aglama diyen cikmiyor anne...
Büyüdükce gücsüzlesiyorum
Her kavgada yenik düsüyorum anne
Insanlara bakiniyorum
sonra hayata...
Bazen kafam esiyor, atiyorum kendimi sokaklara
Günese uzanmaya calisiyorum
Aksam kizilligina batiyorum
Cok uzaklarda nokta nokta isiklari seyrediyorum
Gözlerim dalip gidiyor derin bosluklara
Icimi cekiyorum, icime aciyi cekiyorum
Sonra boynu bükük ulu orta orada ölüyorum...
Beni sen anlarsin anne,
düssem düslerimi kaybetsem sen aglarsin
Yüregim kaniyor, isyanim artiyor
Ceplerimde bir sürü keskelerim var anne
Ask desen onu hic cözemiyorum
Sevgi desen zaten bulamiyorum
Sen gibi karsiliksiz
cikarsiz seven olmuyor anne olmuyor...
Sen bana sevkati ögrettin
Ben ise hep merhametsizlere denk geldim
Olmuyor anne
Beni senden baska anlayan kimse olmuyor
Agladigimda acimda dinmiyor
Saclarimi oksayip sus hadi
sus aglama diyen cikmiyor anne
Öyle cok sustuklarim varki anne
nedir sendeki bu yorgunluk anlat desen
volkan olur patlarim
Dokunsan kabuk baglamis yaralarima
Aci olur tekrar kanarim
Otursam dizlerinin dibine
sarsan kollarina
aglarim anne, kaderime aglarim, yasadiklarima,
haksizliklara, caresizligime aglarim...
Beni sen anlarsin anne,
diri diri topraga gömdüm hayallerimi
kayip sehirlerde kaybettim gelecegimi
Gördügüm her durakta belki diye bir umut bekledim
almadilar anne, kalabaliktilar, almadilar
Sürüne sürüne geldim
Ezile ezile gectim
ne cok ben kaybettim
kendimi bulmak adina
Ne cok asktan vazgectim
kendimi kaybetmemek adina...
Öyle cok yoruldumki anne
Cocuklugumda kosarken nefes nefese kaldigim gibi degil
cocuklugumdaki yorgunluga benzemiyor hayat
benzemiyor anne
Kendime kendi yasadiklarimi anlatinca
benim kanim donuyor anne
Simdi sana yaziyorum
Evvela annecigim diye basliyorum
Beni en iyi sen anlarsin anne
Seni kimselerde bulamiyorum anne...
Beni en iyi sen anlarsin anne
Seni kimselerde bulamiyorum anne...
bulamiyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

ANNE ÖZLENEN SEVGİLİ BİR UMUT