Dibi yýrtýlmýþ kaðýttan bir gemideyim, Bin yýllýk tufan, bin yýllýk fýrtýna sanki yokluðun. Zifiri karanlýktayým, umarsýz çaresiz, Yokluðunda boðuluyorum. Dibe çökmekteyim, ýþýk azalýyor hýzla, Bedenim hâlâ hayatta ama ruhum ölüyor... Hiçbir el, hiçbir ten çare olmadý, Ve hiçbir kahverengi, Gözlerindeki gibi anlam kazanmadý. Daha önce hiçbir fýrtýna, beni böyle alabora etmedi. Dibe çöküyorum, ýþýk hýzla azalýyor, boðuluyorum. Iþýða doðru uzattým elimi, Ya tut þimdi, ya da dibe it beni. Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Kenar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.