Evden çýrpýnýrcasýna can havliyle hastahaneye, sonra yine bir baþýna eve, sonrasýnda mezarlýða, acep ne eder Kuþadasý’nda bizimkiler, ya Sevcan yoldaþým? kýrýlmýþ dal gibi bir baþýna!..
Bacanýn dumaný nasýl tüter, ýslak gözlerle, uzaða dalýp gittiðinde kapýyý kim çalar, yoldaþlardan baþka, mezarlýklar ve evlerden gidenler, elveda demek, ve aþký ertelemek bir baþka hayata, kanat çýrpan kelebekler gibi cam kenarýnda Abdullah yoldaþýmý özlemek...
Ne olacak? þimdi bize, çýðlýk olmak var Kuþadasý’nda, yürümek isteyene, evlerden mezarlýða, mezarlýktan evlere çýðlýk, iþyerinde, tarlalarda, okulda öðrenciler arasýnda çýðlýk, dövüþene, düþene, yoldaþ Abdullah Nalýncý’ya bin selam olsun...
Þair; Þiir Sokakta Atilla Yüceak Mayýs 2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.