Bu Masalı Anlatmayın Kimseye
“Bir varmýþ,bir yokmuþ.
Evvel zaman içinde,kalbur saman içinde,
Deve tellal iken,pire berber iken,
Ben anamýn beþiðini týngýr mýngýr sallar iken…”
diye baþlamadý hiç bu masal.
Anlatýlamadý dilden dile,
Kutulara saklandý,
Ýzbe köþelere gizlendi.
Küçük bir kýz yaþarmýþ eskiden
Yokluklar ülkesinde
Kalabalýk içinde tek baþýna…
Günlerden bir gün, batarken kýzýl güneþ
Tunca bürünmüþken evren
Bir hediye düþmüþ gökten
Kocaman yüreðiyle hep beklediði
Elasýna doyamadýðý bir hediye...
Alýp baðrýna basmýþ,sevip okþamýþ
Baþ tacý edip pamuklara sarmýþ
Þükretmiþ evrene
Ýyi ki beklemiþim diye
Mutluymuþ iþte,uçuyormuþ sevinçten
Gülümsüyormuþ hayat yeniden
“Iþýðým” koymuþ adýný,aydýnlanmýþ
“Elam” demiþ,kendinden bile sakýnmýþ
Anlamlar yüklemiþ çocukca
Hayatýmýn anlamý demiþ hatta
Masal bu ya!..
Gün gelmiþ, yastýðýnýn altýnda saklamýþ
Kimse görüp elinden almasýn diye
Kýskanmýþ delice
Gün gelmiþ koynunda taþýmýþ
Her nefeste koklarým,özledikçe bakarým diye
Sevdikçe sevmiþ iþte,o kocaman yüreðiyle
Kutsal bir emanet gibi
Muskalayýp da asmýþ boynuna
Gel zaman git zaman
Sýmsýcak sarýlýrken mutluluktan
Bir el uzanmýþ asumandan
Kapkara sisler içinde
Gümbür gümbür bir sesle
“Yeter bu kadar sevinç,çok da þýmarma!”
Deyivermiþ kötü cadý edasýyla
Gýcýrdatarak diþlerini
Kara büyü gibi çökmüþ üstüne
“Bu kadar mutluluk ne haddine!”
Almýþ onu elinden
Kýrarak kalbini çatýr çatýr
Sandýk dolusu hüzne boðarak
Kaldýrmýþ izbe bir köþeye
Üstüne asma kilidi de vurmuþ ki,of…
“Korkma!” demiþ sonra,alay edercesine
“Merak etme,arada açarým kilidi
Alýrsýn eline,öper koklarsýn
Sonra tekrar koyarým yerine”
Zaman zaman içinde
Geceler güne karýþmýþ
Aylar yýla uzanmýþ
Mütemadiyen beklemiþ durmuþ
Sandýk açýlsýn da sarýlayým hediyeme
Varlýðýný hissedeyim,neþe saçayým gönlüme
Diye diye, bir ömür dolusu bekleyiþi
Sýðdýrmýþ zavallý yüreðine
Bazen aðlamýþ,yalvarmýþ soðuk gecelere
Verin onu bana,o gönlüme hediye
Bazen hýrslanmýþ,týrnaklamýþ duvarlarý
Ama ne çare…
O hala beklemekte
Yorgun,kýrgýn,býkkýn…
Bir gün açýlmýþ kilit,sarsarak duvarlarý
Sevinçle koþmuþ,umutla bastýrmýþ haykýrýþlarý
Bir de ne görsün bomboþ odada
Ýçi boþ bir sandýk var önünde
Meðer hiç gelmemiþ ki o hediye
Perdeye yansýyan bir hayal oyunu
Soðuk duvarlarýn þakacý serabýymýþ
Kocaman bir kabusu
Kýsacýk bir rüyaya sýðdýrmýþ
Ömrünün en büyük cezasýný
Zavallý, ödül sanmýþ
Þimdi sandýk bomboþ
Aslýnda hiç olmayan hülyanýn gölgesi
Hayali bile yokmuþ artýk
“Onlar ermiþ muradýna” diyemeden
Masal da burada bitmiþ meðer
Hiç yazýlmamýþ,çizilmemiþ
Ya da suya yansýmýþ
Boþ bir yazý gibi
Bütün masallarýn içi boþ
Uydurulmuþ,uyutulmuþ sessizce
Baðlanmýþken kocaman bir yürekle
Adýna sevda denilense
Yalancý bir rüya ve
Köhnemiþ bir sandýkmýþ
Sevgi,saygý,sadakat
Masallara bile yazýlmamýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.