Ateşe Kafa Tutan Simurg-u Anka

bir film þeridine sýðýþmýþ kalabalýk
uçurumdan baþlýyor biat etmeye
tam üçyüzatmýþbeþ gün yenilmiþlik evcilleþtiriliyor
burnumuzun önünden ömrümüz çalýnýrken
yatak odamýza parti binalarý dikiliyor

birikmiþ ölü çocuklar iç organlarýmýzý hýrpalýyor
gül dalýyla didikliyor vicdanlarý

ey celladýna aþýklar
kan içindekiler
ruhsallýktan sýnýfta kalmýþlar
gölgesiz yolcular
ses tonunuz çok kirli

yaralarýnýz daðlansýn bu kýþ bu kýyamet
daha derinlere insin çocukluðunuz
ve kabulleniþin günsüz güneþsiz ritmi
demirden duvarlar örsün kabahatlerinizin iç dünyasýna




ah! gözlerdeki mahþeri kalabalýkla birbirlerine bakan kimsesizler
karanlýðýn aðzýnda birikmiþler
hiç bir þairin hiç bir ressamýn hiç bir senaristin yazmayacaðý yüzler
yolunu kaybetmiþ gökkuþaðý renkleri gibi
göðün çiðneyip kustuðu
belirsizlikleriyle barbarlarýn top gibi oynadýðý
yedeðinde intihar bildirgesi taþýyan
yaþam serüveni boþ çürümekte olanlar
yetmez nefes almak
kayýtsýz þartsýz harcýyorsun yaþamý












ezber bozan zehrimi süsledim püsledim
Tanrým þarkýlarla yýkasýn beni
gülüþümün ardýnda eriyecek küfrüm sýrrým


bir gece yolculuðunda adým
adým adým hýçkýran hüznü etimden koparamadým


bir karabataðýn suya dalýp
,
,
,
,

çýkamamasý gibi


hiçledim þehirleri

kýpýrtýsýz kalsýn sonsuzluðun tülü

yýrttým gürültüyü

dünyayý aðlatana kadar ýsýracaðým




þeytan azapta...



Sosyal Medyada Paylaşın: