Bir arkadaþýmý daha yolcu ettim
Dün
Melekler Ülkesine
Diðer göçüp gidenler gibi sessiz ve derin bir üzüntüyle.
Kimsesizliðin acý çýðlýklarýný bastýrdým göðsüme
Yalnýzlýðýmla konuþtum aðladým duvarlara
Uzun zamandýr gözyaþlarým
Hiç böylesine karýþmamýþtý yaðmurlara
sicim gibi indi solgun yanaklarýma
Can dostumdu Perihan, oda arkadaþým tek sýrdaþýmdý benim
Kolkola girerdik O titrek dizlerimizle
ve oturur dertleþirdik
huzurevi nin yýpranmýþ tahta kanepesinde..
Bir simit, incecik bir kaþar, yanýnda da sýcacýk bir Çay
Mutlu olurduk, sanki et yemiþiz kadar.
Akasyalarla bezenmiþ korusunda gezerdik aðýr adýmlarla
Huzur*evimizin
Hiç kimseyle paylaþamadýðýmýz sýrlarýmýz
Birbirine kenetlenirdi hüzün ve içimize akan gözyaþlarýmýzla.
Yatýlýya kaydedilen bir çocuðun buruk heyecanýyla
Bir koca ömrü adadýðým evime, zorunlu veda ediþimle
Kim bilir ? gerçekte o mu evinden koparýlmýþtý acýmasýzca
Yoksa benmiydim kaderine terkedilen,
hangimizdi garip bahtiyar, bilemedim ki ?
Gözünden bile sakýnýp üzerine titrediði biricik evladý tarafýndan huzurevine terkediliþine yaktýðý aðýt hala kulaklarýmda çýnlýyor can kardeþimin..
’BAL ÝDÝM PEKMEZ OLDUM
GÜL ÝDÝM KOKMAZ OLDUM
EVVEL GEREKLÝ ÝDÝM
ARTIK GEREKMEZ OLDUM’
Güle güle arkadaþým/ sýrdaþým.. Nurlar seninle OLsun...
Ve çok sürmedi ne yazýk ki, hafta içinde Saniye teyzemizi de uðurladýk son yolculuðuna, hiç kimse yoktu giderken ebedi istirahatgahýna, huzurevindeki can yoldaþlarýndan baþka.. onunla son defa geçtiðimiz cumartesi günü söyleþtik, dertleþtik uzun uzun ve bana; "ahh Azadeciðim, anne babanýn kýymetini iyi bil yavrum, onlarý el eline býrakma" "bülbülü altýn kafese de koysan ahh vataným - evim der" dedi hüzünlü bakýþlarla.. Biliyordu içine doðmuþtu sanki, bu son görüþmemizdi ve benden her hafta istediði ayný þarkýyý birlikte söyledik gözlerimiz dolu dolu......
Gamzedeyim deva bulmam,
Garibim bir yuva kurmam,
Kaderimdir hep çektiðim,
Ýnlerim hiç reha bulmam...
Elem beni terketmiyor,
Hiç de fasýla vermiyor,
Nihayetsiz bu takibe,
Doðrusu ömür yetmiyor...
(Dipnot; Saniye teyzenin, gözyaþlarý içinde bana anlattýðý huzurevi yaþamýndan bir kesiti içim sýzlayarak ve elimden geldiðince kaleme almaya çalýþtým, yazý/ kurgu tamamen bana aittir..
(Aze)
02-11-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.