Kahve Çay ve Sen

Bu biraz sözün öyküsü çoklukla közün.
Harflerle aþinadýr itikadýmca ün.
Söz ne olursa olsun,
Mevzu sen olursun.
Ýþte o an,
Ankara’nýn yamaçlarý alabildiðine sislenir.
Güvercinler gülümsemez sen yoksan
Hafýz semaveri yakmaz
Hüzün demlenir saba makamýnda.
Çaydanlýk Leyla sürmesince islenir
Bakýr cezve mahzunlaþýr
Bir Kafdaðý masalý bende kahve çay ve sen.


Þiir müstesna bir yerde hep sen misal.
Divanlar ketum,
Ne Nedim konuþur ne Bâki.
Konu sen olacaksýn illaki.
Yaðmur ince ince
Yaðmur okþar camlarda bakýþlarý.
Lütfet de Leyla misali çayý suya sal.
Çetin geçer bilirsin Ankara’nýn kýþlarý.
Efsanedir her hâlim çayýmý sen demlersen.


Belkýs’ýn diyarýndan bir selam sanki kahve.
Acýsý kalýr tam kýrk yýl hatýrda.
Hatýrý yazýlýr bir satýrda.
Bir Züleyha masalý Yusuf nazarlý çocuk.
Köz düþen yürekleri betimler bakýr cezve.
Þiir diyarý esrik kalemin aklý uçuk.
Dem dem benle tasalý daim kahve çay ve sen.


Oysa sükut ehli idim seni görmeden önce.
Söz ve yazý orucu tutmaktý tek mesaim.
Þimdi her davranýþým aþk mevzulu söylence.
Sensin sükutumdaki gül misali solmaz im.
Bir Kafdaðý masalý bana kahve çay ve sen.
Ýnce ince iþlenir sana dair her desen.
Ankara,24.10.2014 Ý.K





Sosyal Medyada Paylaşın: