Çay Divanı

Su hâlden hâle girer ateþin nefesiyle.
Iþýldar ince belli yaðmursu gamzesiyle.
Bir bestedir sýmsýcak dudaklara yansýyan.
Billûrlaþýr güftesi semaverin sesiyle.



Söner çöl yangýnlarý dudaklarda an be an.
Huzur pýnarý coþar sinede ayan beyan.
Toz þeker iþkillenir ve sonra birden erir.
Sükutûn çýðlýðýdýr þýngýr þýngýr duyulan.



Söz orucu tutulur yakut rengi anlarda.
Kirpiklerden süzülen peri hüsnü zanlarda
Kristal gülüþlerin aksi vurunca suya
Dem muhabbet demidir artýk aþiyanlarda.



Su uyur da uyanýr ateþin harý ile.
Çözülür çayýn dili bardakta gelir dile.
Efsane geri döner bulutlardan ansýzýn.
Ya anlat ya da dinle geçmesin an nafile.



Demlik baþýný eðer eriþir hüsnü ana.
Taze nefesli dilber hoþluk saçar zamana.
Buðusu yükselirken ýtýr saçarak göðe.
Bil cümle tutkunlarý toplanýrlar divana.
Ankara,19.12.2010 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: