Ýstanbul’u hiç görmedim ben Denizi küs kalmýþ yosun kokan þarkýlar bilirdim Ýstanbul’u sevemedim ki zaten sevemezdim Yas tuttu ellerim Gittin Hazin bir öykü býrakarak Binlerce yangýn yeri yürek tarumar Ýstanbul’u hiç sevmedim Akdeniz’in kanlý gülüydüm Dram benim adýmdý Ýstanbul’a bir yabancý baktým Þimdiki aklým olsa bir cehennem gibi yaþamazdým Bir elif miktarýnca adýn Unut Ýstanbul’u yar! Benim þehrimi adýmý kanýmý canýmý da unut Benden geç yar! Alným seccadeye niþanlý Ölüm kutularýnda adým Nefsin için Ýstanbul için deðil Vav aþký için Allah aþký için sev beni yar Bir elif miktarý yar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazinoyku Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.