Ayrýlýðýn eþiðindeyim...
Gözlerimde yaþlar ,titreyen ellerimle sana ait olan ne varsa sildim attým...
En son þarkýmýz kaldý ...
Sesim titreyerek son kez mýrýldandým ...
"Sýram gelip hayat bitince ,bu elmanýn yarýsý olmayacak.."
Kayahan ne güzel söylemiþ, deðil mi?
Bizi ölüm ayýrabilirdi ancak.
Nerden bilirdik ki bu güçlü sevgimiz böyle sonlanacak...
Bu yürek ne acýlar ne ihanetler ,ne fýrtýnalar yaþadý...
Elbet bu günleride geride býrakacak
Ve senli anýlarý ,hayal kýrýklýklarýný çok derinlere gömecek ...
Üstüne örtecek gözyaþlarýyla ...
En derine ihanetini gizleyecek .
Kimse görmesin ,acýyan gözle bakmasýn diye...
Yüregimin acýsýný dindirmek için senden nefret etmek isteyeceðim .
Biliyorum bu kolay olmayacak...
Gecenin sessizliðiyle birlikte hüzün çöktü odama...
Sana olan özlemim artarken ,ihanetin geldi aklýma...
Gözyaþlarým süzülürken yanaklarýmdan
Hýçkýrýklar boðazýmda düðümlenirken
Bir sözünü hatýrladým
Sakýn benim için aðlama , demiþtin.
Susturdun , Sustum...
Meltem Yýldýz
09.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.