Bir zamanlar ben de þarký söylerdim
Olup bahar sarhoþu dolaþýrdým yollarda
Yýldýzlarý kuþanýr, nasýl coþardým nasýl
Büyür, büyür de sanki nebulalarda
Güneþ yangýnlarýna dönerdi ateþim
Fark etmezdim yýl nedir, gün, saat ne
Bütün zamanlarý ceplerimde bilirdim
Suç ortaðý þafaklarla aðaran geceler
Koynumda oynaþýrdý kendimden geçerdim
Seviþenleri coþturmaktý en hazlý iþim
Tutkulara kanat veren nice besteler
Küsüp gitti çýðlýklara býrakarak yerini
Ne yâr kaldý ardýndan aðlanasý ne yürek
Ýstemem bundan sonra gelen esintileri
Bir kez çýkýlan yerden bu kaçýncý iniþim
Sular çaðýldamýyor, bülbül suskun, bahçeler
Dikenlerle böceklerin þimdi büsbütün
Dalýnda kuruyup kaldý çaðla meyvesi aþkýn
Yüreðim paramparça, þarkýlar çekilmiyor
Kendi duvarýnda paralanýyor sesleniþim!..
Dudaklara gönülden yükselemiyor sesler
Sevgililer kayatuzu yüreklerle seviþiyor
Her an baþka tonlarda kabaran arzular
Duyarsýz bedenlerde eriyor murâdýna
Beni artýk yerindirmiyor tükeniþim!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.