Gel gör ki, Nesli tükenmiþ türbeler gibiyim Alaca karanlýkla birlikte Devriye gezer yarasa kuþlarý Bir cýðlýk kopar mezar taþýmda Bir cýðlýk ki aðlatýr karanlýðý...
Silkinir o an tabiat, Yaðmur gelir gök delinmiþcesine Kemiklerim ýslanýrken Ruhum sen geldin sanýr, seni bekler Yanardaðlarýn ateþiyle Kök salarým topraðýn derinliðinden
Ne varsa üzerimi saran Otlar, zamansýz düþen yapraklar Göçe kalkýþýr birer birer... Ve iþte o zaman Gül olup açar saldýðým kök Çýplak kabrimin üstünde...
Öyle bir gül ki Kokusunu teninden alan Yanaklarýndan rengini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.