Duvarda sedef kakmalý ayna,
Halý deseni uçtan uca sökülüyor.
Bilirsin, soðuk olur bað evinde yaz geceleri
Ne iyi ettin battaniyeni unutmakla.
Aynada el iþi kýsacýk veda
Bilirim, hiç ihmal etmezsin
Not kýyýlarýndan açýlmayý
Uzak dünyaya
Seninde düþlerinde
Yaþanmamýþ gerçeklerin var
Verilmiþ sözlerin,
Seninle karartýlmýþ lambalar iz düþüyor
Bir çýnar aðacý üþüyor,
Gövdesinden sökülmüþ harfler
Ay dilediðince yapraklarýnda tuz parýldýyor.
Benim gözlerimde; alacamavi deniz
Sen denilince içinden gemiler kalkýyor
Kadýnsýn, kýrýlmaya yorgun
Her güzel þey gibi, güzel kadýn
Sorsam, güvercin ürkekliðinde telaþlanýyorsun
Anlatsam, sesin yaz göðü kadar durgun.
Oysa benim içimde kasýrga
Kýþ çocuklarý gibi sarsýcýdýr uykuya dalýþým
Uyanabilir misin,
Boynu bükük bir menekþe yanýmda ?.
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.