Ak karanfiller yapraðýna sýðýnmýþtýr zaman
Yalnýz üþümek zorunda olanlar
Ýliþtirir yakasýna akþam serinliðini
Düþünmek içinde kalanlar yaþar bunu yalnýz
Saatleri kanýrtan bir linçtir çünkü an
Kaldýrým taþlarý kar altýndadýr
Kar altýndadýr bir dostun evi
Pencereler, küçük kadýnlar kar altýndadýr;
Yetiþme duygusu onaylamýþtýr benliðimi
Usulca süzülür þiirimin yanaklarýndan
Ülkeye akan ýlýk kan..
Abin resminden vuruludur
Gülüþü duvarlardan indirilen afiþ,
Yani yolcusu gittiðin otobüsün diyorum;
Þehir kýyamettir aðaçtan duraklarda
Gözlerin bir ilkbahardýr Sunam
Yýldýr geçmiþim ilk büyüdüðü bakýþýnýn
Sana sus diyemem, anlat diyemem
Sevdan içimde hatra deðer suskunluktur;
Yitme duygusu onamýþtýr; iki caným biteviye
Apansýz üþür sözüm
Al karanfildir ülkem
Sýcak kan kokar mezarlar..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.