Öldüðünde kurtulduðunu sandý insan..
Oysa ki ölmek yaþamýn ana vatanýnda can/çekiþmekti..
Þimdi kaç kulaç atsan uzaklaþýrsýn kendinden...
Ya da..
Uzaklaþmak için kaç kulaçta can verirsin..
Ucundan baþlayýp ortasýnda kaybolduðun labirentin
Hangi kapýsý sana çýkar..
Kim duyar seni.., sesin infaz edilmiþken..
Kimden medet umarsýn., dualarýn sana sýrt çevirmiþken..
Kaçýp kurtulmak varken cebelleþtin gölgenle
Oyun oynadýn kendine..
Ve..
Oyuncak oldun çocuk suretinde..
Karanlýklara emanet ettiðin gülüþlerin çürüdü gamzelerinde..
Sana göre garip deðildi suratsýz zebanilerin sýrýtmalarý..
Alnýna çizilen yazgýný deðiþtiremezsin sen.!
Korkularýnla yüzleþmek korkutur seni..
Ve..
Utandýðýn geçmiþinde kaybolursun..
Ar/lanýrsýn sonrasýnda ateþin himayesinde.!
Ve..
Arþ’ý yýrtar geç kalmýþ çýðlýðýn.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.