Payýma düþen mutsuzluðu gözlerimden akýttým, Buz tutan kalbimi titreyen ellerimle ýsýttým Geçmiþe dair ne varsa bir bir sildim attým... Yüreðimin kapýlarýný sonuna kadar açtýðým için bu kadar derinden yaralandým Hain oklarýný gözlerinden yüreðime sapladýlar Belki’lerini ama’larýný hayatýmda denediler Kalbimin ýssýz yanlarýnda ayrýlýk sahnesinin son perdesini sergilediler Hiç gitmeyecekmiþ gibi sevdiklerim Hiç sevmemiþ gibi gittiler Unutmamalýlar ki sevgide keþke’ye yer yok Öldükten sonra dönemiyor insan! Bittikten sonra sevemiyor... Sosyal Medyada Paylaşın:
buğlem54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.