Ýlk nefes Ve son heves çoðaltýr zamaný uzunca bir süre Bedende
Son nefes Ve ilk heves taþýrýr bir deprem gibi yoksul denizleri Yürekte
Kaçak tütüne tiryaki dudaklarým Kaçakçý sayýldý þimdi gök yüzü yasalarýnda
Son bir nefes daha N’olur dokunma
Biz o bedenlere sýðdýk ta O bedenler sýðmayý baþaramadý baðrýmýza Bu yüzden üþüdük
Ýþte herkes çekip gitti bakmadan ardýna Ýçime döndüm gene severek hiçbir þeyi Her pislik bulaþtý üzerime Bir süre böyle kirliyim!
Bir hayalin kollarýnda yani Feodal yalnýzlýðým
Sadece bir soru; Kaç iþgalci bir kurtarýcý olabilmiþ
Toprakta Bayrakta Yürekte Ve aþkta
Bütün deneyimlerini aþka dök bakalým Ne kadar koruyacak acaba seni mantýðýn
Ýnsaný büyüten sade yalnýzlýk mýdýr? Ýhanetler ve iþkencelerle mi daha dayanýklý olur beden?
Artýk gök yüzü inkar Bulutlar da yaðmacýlarla baþ baþa kaldýlar Balkonlara gerilen çamaþýr iplerinden de kovuldu kuþlar Vapurlarýn bacalarýndan zehirleniyor bir bir martýlar Mektuplar sadece özgürlük mahkumlarýna yazýlýyorlar Mekanik yalanlar!
Her sene küfürlerle kovulmaya baþlandý yýllar Yeni yýla birkaç þarap Ve ucuz kadýnlar ýsmarladý Elinde kalem ile dolaþan yalakalar
Beni bu yalan mevsimlerden al götür Götür sýrtýmdan vurulmaktan her geçen gün Hep kalleþlik düþüyor aþkýn kaderine bu çaðda Satýlmadan götür Azrail!
Bak orada yatan benim O gördüðün topraða sýzan þey kaným Bu konuþanda cesedim
Gözleri nemli bir dudakla ne söylenir Nereye yürünür içinde ihaneti taþýyan ayaklarla
Katil bir býçak kadar suçlu gözlerin Pýhtýlaþtý mý kaným kirpiklerinde?
Þimdi;
Her gece Ay’a gülmüyorum Çünkü, yeniden doðacak Güneþ sabaha
Ve benim kadýnlarým yazacak Ayrýlýk Ve ihanetlerin tarihini
Aþka...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.