ölü bir toprak kokusu þimdi geride kalanlar
çürümüþ mevsimi gibi bir ülkenin
tükenmiþ
takati kalmamýþ dirilmeye sevgilerin
ince bir yalanmýþ
oysa ben güvercinlerin kanatlarýnda
daðlarýn dumanýnda en doruðun
topraðýn mis kokusunda
sakladým sevmelerini iklimimin
kýyý rüzgarlarýndan savrulup ortasýna
koca bir denizin içine düþtü ümitlerim
yine de vazgeçmedim..
ne kokusundan yaðmur sonrasý topraðýn
ne savurmasýndan kýyý rüzgarlarýnýn..
vazgeçmedim çürüse de mevsim çiçekleri
güvercinler küsse de terk etse de bu þehri
vaz geçemedim takati kalmamýþ dirilmeye
sevgiler(im)den..
ardý arkasý koskoca bir harabe þimdi
bu þehir viran kaldý ardýndan
anýlarýndan , anlattýklarýndan hikayesini durmadan
kuþlar göç etti baþka baharlara
daðlar dumanýný çekti baþtan sona
rüzgarlar denizler boyu esti
terk etti her bir þey bu þehri senden sonra
herkes elini ayaðýný çekti..
iklimim diyorum
belli belirsiz þimdi
gel ki bahara dönsün mevsimim
gel hadi..