af dilemelerde bir kalp tuz buz oldu gece kýrýlan cam parçalarý batarken içime ölüm saatine kurdum heyecanlarýmý
bir yanlýþ anlaþýlmayla yýkýldý kumdan kaleler gündüzler gecenin mahremiyetini bilmezdi geceler gündüzlerin telaþýndan anlamazdý iç içe geçmiþti içimdeki aþk yerli yerine oturan bütün parçalar yerinden oynamýþtý
kapandý, bir þair nemli topraða kalbini söküp yerinden attý kuytulara en çokta ona kýzdý ona acýdý, acýyan yanlarýna bakarak
bir söz kaldý yarým yamalak sabahýn orta yerinde bir kýz kaldý boynu bükük saçlarýný okþadý þair uzanarak eski bir aþk gibi eþyalarýný topladý, üzüntüler yerden
ve þiir bitti daha ne söylenebilirdi ki! af dilemelerde bir kalp aþk’sa bir çocuðun elinde oyuncak
Diz_Kapak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Diz_Kapak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.