AFRİKA ÜLKESİ
Yüreðim þimdi kurak bir Afrika ülkesi.
Gökyüzü, oldum olasý küskündür buraya.
Burada duyulmaz günahlarý yýkayan su sesi,
Alýþmak ne zordur uçsuz bucaksýz sahraya…
Bir çöl fýrtýnasý sürüklüyor beni, ama nereye?
Minicik bir kum tanesi kadar çaresiz kalmýþým.
Kaçmak istiyorum, içimde kuytu bir köþeye.
Bütün gölgeler kaçmýþ benden, çýplak kalmýþým.
Upuzun kervanlar geçiyor yüreðimin kýyýsýndan.
Kimse taþýmýyor yükümü, kaçýyor bütün Bedeviler.
O kadar aðýr mý yalnýzlýk, Yusuf çýksa kuyusundan,
Tutsa cýlýz ellerimden, bu yük nereye kadar gider?
Yýldýzlar bir bir nöbetimi tutuyor ýssýz gecelerde.
Yakalanýrým diye canilikten vazgeçiyor karanlýk.
Rüyalarýmda ayný soru: “Neden Afrika ülkesindeyim?”
Cevaplarým þafakla, güneþin yaðlý saçýnda idamlýk…
Yoksa bahar diye bildiðim hep serap mýydý?
Aþk adýna içtiðim, kadehler dolusu þarap mýydý?
Güneþ’in yüzüne, hangi çiçeðin adý yazýlýr ateþle?
Güller bu kadar yangýn, böyle harap mýydý?
Belki de ben buradaydým, burada dünyaya geldim.
Baþka ülkelerdeki sevdiklerim, sadece bir rüyaydý.
Güneþ’i hiç görmedim, benim gerçek dostum Ay’dý.
Varlýðýmdan belki de hiç haberi yoktu denizlerin,
Sadece kendi içimde akan, kendimi yýkan bir seldim.
24.12.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharhikayesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.