artýk oynamak isremiyorum seninle...
býktým hep bu yalansý gülüþlerinden
neden bi kere olsun benim gibi sen de aðlamýyorsun? ? ?
neden gülücüklerine gözyaþlarýndan yaðmurlar yaðmýyor? ? ?
yoksa sen...seni sevdiðim kadar...sevmiyor musun beni? ? ?
artýk oynamak istemiyorum seninle...
geri ver sana taktýðým bütün isimleri
geri ver ellerinde unuttuðum tüm kýrýlmýþlýklarý
o yalancý saçlarýnda hissettiðim ’annem’siliði...
üþümeyesin diye ördüðüm hýrkayý da ver geri...
titreyen duygularýma saracaðým onu...
artýk oynamak istemiyorum seninle...
bakma öyle donuk donuk gözlerimin en derin yerlerine
salýver bakýþlarýný gökyüzünün maviliðine
þimdi sen de dönüver sýrtýný bana
gösterme karþý koyamadýðým o yapmacýk güzelliðini...
artýk oynamak istemiyorum seninle...
bitsin artýk bu saklambaç
sobelesin artýk beni içime hapsettiðim yalnýzlýklarým
baðlasýnlar gözlerimi körebeler misali
görmek istemiyorum artýk
ne seni...ne de beni korkutan bu dünyayý
görmek istemiyorum artýk savaþta kalmýþ çocuklarý...
artýk oynamak istemiyorum seninle...
þimdi yalnýz kalmak istiyorum
susmak istiyorum uzun ve gözbebeklerin kadar karanlýk...
ben annemin kucaðýnda uyumak istiyorum artýk...hiç büyümemecesine...
gitmek istiyorum...yalancý sevgilerin olmadýðý bir yere....