Hayal oldu gözlerde akan yaþlar akýyor bak damla damla Aþikâr yüreðime serpilir tohum tanesi kadar masum haykýrýþlarý Sessiz çýðlýklarýyla boy gösterir virane þehirde bir baþýna Halktan yoksun, Ýnsanlýktan yoksun sevgiden yoksun
Yürek çýrpýnýr, deli fýrtýna eser kar taneleri aðýr aðýr düþerken Ak saçlarýma dokunuverir, hissettirir kendini usulüne Bak uzakta bir sevda yeli, gönül sýzým yalýn ayak... Halktan yoksun, Ýnsanlýktan yoksun sevgiden yoksun
Serp üstüme kapat dertlerimi badana yapar gibi Unutulsun geçmiþin izleri gönlüm nafile, titrek suya ve sana hasret Has olan duygularýmýn çevresinde dolaþýr yarým elma misali Halktan yoksun, Ýnsanlýktan yoksun sevgiden yoksun
Sen daðlar ardýnda bedenimdesin, içimdesin gönlüm firari Anne olma duygusuyla çocuðuna hasret anne misali Susma haykýr içindeki sevgiyi Ben sana hasret, suya hasret seviyorum seni Halktan yoksun, Ýnsanlýktan yoksun sevgiden yoksun Gönlüm sana ezeli ve ebedi
Ali KUTAY / Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilimkenti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.