Sevgisizliðin öyle tuhaf ki kapýlarýn arkasýna itiyor beni kapalý kutulara hapsediyor, sensizliðe alýþýyorken olmayan senle savaþtýrýyor bitmiyor aramýzda ki mücadele oysa tek isteðim vardi senden , sevgisizliðini de alýp gitmen sen gittin sevgisizlik bana kaldý öyle sessiz ki içimde öyle yoksun öylece kimsesiz sahibini bekleyen bir kuþ gibi týpký benim gibi hey ! giden dost parçan kalmýþ ben de sevgisizliðin kalmýþ dön de al belki karþýlaþýrýz ama çarpmaz kalbim ayný hýzla, ayný heyecanla yeter ki al O , sahipsizlikten ben sevgisizlikten kurtulayým
Sosyal Medyada Paylaşın:
şebiyelda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.