Hiç bir þey hissetmiyorum. Ne seni, Ne onu, Ne de kendimi. Gözyaþlarýmý öylece akýtýyorum. Sadece öylesine mi? Hayýr! Bir nedeni var tabi ki. Söylemek istediðim ya da Söylemekten korktuðum bir nedeni. Ne olduðunu da bilmiyorum aslýnda. Tamam! Buldum ne hissettiðimi. Koskoca bir yalnýzlýk Ben, koskoca odada Buz tutmuþ ellerimle Aðlayan koskoca ben! Elleri buz gibi ama kalbi sýcak ben Kalbim sýcak her zaman ama ellerim soðuk. Neden, neden ellerim soðuk? Bunu da biliyorum aslýnda; Çünkü yok kimsem. Ellerimi tutup ýsýtacak hiç kimse! Yok, yok Sen yoksun, O yok, Hatta ben bile yokun belki. Koskoca odada sadece sýcacýk akan GÖZ YAÞLARIM VAR!
ELÝF YURDDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebekruyası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.