ismin düþerdi elveda/larla içimin kuytularýna
Ve ben
sen sandýðým papatya kokularýnda
Yoðururdum çaresizliði
Ayrýlýklarýn býraktýklarý neydi geriye baktýðýmda
Bilemedim..
Derin bir kuyuya uzanan sancýlý sevda
Atsa kendini iflah olur mu yürek noksanlýðýyla
Atmasa her adýmda acýmayacak mý göðsüm
Ki sorular saplanýrken ok gibi boðazýma
Suskunluðum oldu kaybettiðim özüm
Bilirim, çok iyi bilirim
Düþünmek ile hayal kurmak arasýndaki farký
Söylemekle göstermek eylemlerinin baþkalýðýný
Kaç kez geç kalýþlara maruz kaldý göz bebeklerim
Ve kim bilir kaç kez yoruldu parmaklarým
Yazýp yazýp sildiklerimden, hayatýmýn..
Savurup duvara tuz buz edilen cam kýrýklarý gibi
Yüreðinden býraktýðýn can kýrýklarým
Ellerim artýk dokunamaz oldu harflerine
Tenine ve kirine avuçlarýnýn..
Ve hiç göremeyeceðim derin çizgili yüzün
Yavaþtan aklar düþmüþ seyrek saçlar
Kim bilir benim gibi kalýn mý dudaklarýn
Hayalinden öteye izin vermiyor anýlar
Her yerimi saran bu lanet hüzün..
Ki biliyorum keþkelerin soldurdu
Bunca zaman
Sen diye kokladýðým papatyalarýmý,
Keþkelerin mutluluklarýmý
Umutlarýmý..