Bir inkýlap hengamesi iman yüklü kardeþlik,
Patiskalý yollarda sonuna dek yürümek…
Tekbir, tevhit, tevazu, uluhiyet ve birlik,
Býkmadan usanmadan sonsuzluðu bürümek…
Yeni açmýþ bir gülün damarlarýndan hayat,
Ýlmik ilmik düþerken gönül baðlarýmýza.
Solmayan bir tevhide susamaktýr hakikat,
Ve umudu yürütmek tüm dimaðlarýmýza.
Bunun adý imandýr, bunun adý kardeþlik
Ufalanmýþ bir ruhun yeniden doðrulmasý.
Ne fitneden bir eser, ne husumet, ne benlik,
Ýslam kardeþliðidir, kardeþliðin en hasý.
Kardeþliðin yoluma umut olsun ey kardeþ!
Evime bereketsin, hayatýma kýlavuz.
En karanlýk hücreme ansýzýn doðan güneþ,
Korkusuz mehtaplarda törpülenmiþ bir yavuz.
Mümin ki her hayali sürüklerken peþinde,
Züleyhalar misali Yusuf’a susayandýr.
Aþka dair iklimler en az o kadar zinde,
Ve o kadar muzdarip, o denli mi hayrandýr?
Yaðmur yaðmur düþerken damlarýmýza nur huzmen,
Sana kardeþ olmanýn hükmü nedir bilemem.
Bütün çöl kumlarýný sürsem de yüzüme ben,
Gönlümdeki hasretin bir nakýþtýr silemem.
“Benim için de dua eder misin ey kardeþ!
Benim için de af ve rahmet dilenir misin?”
Aðzýndan her çýkana kurban olduðum güneþ,
Uðrunda bütün canlar fedadýr bilir misin?
Medine’de kardeþlik ve Mekke’de kardeþlik,
Ýþte bunu dünyaya sunabilsek ne âlâ.
Tek hüküm ve tek ferman Allah’a iman bildik,
Sonrasý ayet ayet buðulanmýþ fasýla.
Tüm insanlýk Adem’den geriye kalmýþ güruh,
Mozaik tayfasýnda ýpýl ýpýl yanan nur.
Nefs azýlý bir düþman, onu kuþatansa ruh,
Her cisminki özünde bir güzellik bulunur.
Ýþte onu keþfetmek beslemek ve büyütmek,
Bütün iþ bunda saklý, bunda gizli, muamma…
Hoþgörü ve kardeþlik iklimini yürütmek,
Zaman ve mekan üstü tüm çaðlara, daima.
Mehmet Akif UÇAR
NOT: Muâhât, Hicret sonrasý Medine halklarýndan Evs ve Hazreç kabileleri arasýnda yapýlan kardeþlik anlaþmasýnýn adýdýr.