bol kahveli bir yalnýzlýk....! akþamlarýn en köpüklü hasreti ciðerlerime kadar iniyor; yudum yudum , yaka yaka. nikotin kokulu nefesimi, en dumanlýsýndan dudaklarýma iliþtiriyorum. salýyorum aðýr aðýr; dilimde ezberim, en sevdiðin türkünle. gölgeni arýyorum; adým adým, yana yana. ben mi sevmeyi bilemedim seni? yoksa sen mi? bilemedim...! nefesim yetmiyor artýk gecelerimi saran karanlýkta. sabahlara koþamýyorum sensiz sana takýlýyor her defasýnda ayaklarým..
eþkiya oldum bak yüreðinde daðlarýna çýkýp avaz avaza haykýrmak istiyorum ’’çýk adam... çýkkkk...! çýk saklandýðýn kuytulardan bu þehir seni çok özledi...! bu kadýn seni çok özledi...! ’’
sür artýk kuruyan nefesime nefesini bak.. kaç intihar birikti ellerimde duy artýk sesimi...! beni ya al boþluðuna, ya da býrak, öleyim yokluðunda...! yaþanmýyor inan; bir bedende iki canla.../NergizA/ Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.