Çocuklar gibi Koþmak isterken Paris sokaklarýnda ben; Renkli balonlar tuttu ellerimi, Uçup gitti gövdem, Bir kýyýmýn sofrasýna.
Neden Zaferi yüreðinde yaþayanlar Neden düþürülür yere amansýz? Louvre müzesin’de Tebessümü duvara haps edilen Mona Lisa! Champs- Elysees’e yol alan umutsuz Ve yorgun emekçiler! Þu dinmeyen þarkýlarýmýza Kulak veren özgür düþünce! Hangi ölüm Yeni bir fidaný düþürürken yere O en barýþçýl umutlarý Sürükler kutsal ülkeme?
Sen ey güneþ ana Yarýnlar ekilirken topraðýna Þu Munzurun çýðlýgý Kaçýncý ölümün akþamýnda Kime uzatýr ateþe verilmiþ ellerini?
Susarken özgürlük uðruna ölenler, Kim ezber bozmadan söyler türküsünü? Þimdi içimde gezinen hüzünler Yeni filizlenen fidana yol alýrken Bir ses duyulur kýyýsýnda ömrümün, -Cansýz fidan söylemez türküsünü. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.