Doðumla baþladý hayatýn dramý,
Gençliðim kalburla savrulup fiti elimde kaldý
Analarýn kaderi oldu yaþ dolu göz çanaklarý
Vurgun mu yedim nedir bu baþýmdaki yazý!...
Etlerim tarandý,kemiklerim bedenimden ayrýldý
Yazýk oldu umutlarýmý taþýyan rüzgarýn nefesi týkandý,
Oy oy!bu mu dünyanýn aðýrlýðý can boðaza dayandý;
Güneþte yalan tüm gölgeler karanlýða karýþtý!...
Gün gün eridim,eriyen yaðlarýmla yüreðimi biledim,
Bu yürek ne yapsýn,kendimi keser kanýmda yüzerim,
Kansýzlar arasýnda yaþarken,erim erim eridim,
Sýrtýmdaki emaneti daðlara mý vereyim,ama Allah Kerim!...
Belki burada belki orada adaletli görülecek hesabým,
Ey sevgilim!bir buse kondur alnýma,sýcak ve serin
Mazlumlar aðlamasýn tüm kurþunlara siper bu bedenim;
Etrafým kan aðlýyor Allah’ým, görüyorsun bir biçareyim;
Bu ölü topraðýný al sýrtýmdan ben ancak senin için öleyim!...
21.02.2013
22.50-23.30
Çengelköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.