Yakýnlaþtýkça yakýnlaþýyor yalnýzlýk Ve sonra aniden bir sessizlik Büyük bir boþlukta kendimi alkýþlýyorum Zannýmca sokaklar ölüm kokuyor Ýsimler beynimin en ücra köþesinde Ve daima dokunuyor yalnýzlýk
Sabahýn güneþ doðmayan sessizliðinde Sokaklarý izliyorum Sokaklar boþ ve kimsesiz, Hafiften esen rüzgara hareketleniyor yapraklar Yeni bir güne dahi yenilecek kadar Þatafatsýz ruh halim Ve daral gelecek kadar Gözlerimin beton yýðýnlarýndan baþka Göremediði güzellikler
Ölüm her yaným Yaþamak için ölüme verilen randevu Ve acý olan randevuya verilen hesap Korkuyor ceset gireceði mezara Þeytan memnun kazdýðý her kuyuya Renkler anlam bulur ölümün kýyýsýnda Zifiri bir siyahlýkla ürperir kalp Ve aniden son bulur yaþam
Sosyal Medyada Paylaşın:
filhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.