Ses vermiþim dünyaya anamdan doðdugum gün
Sevda düþtü yüreðe göz yaþýmý silmeden
Hicran yarasý olmuþ yardan yediðim sürgün
Gökte güneþ aðlýyor, hasret nedir bilmeden
Daðlar secde edermiþ, derler aþklar önünde
Zaman durmuþ akmýyor Leyla Mecnun yönünde
Kýllar bitmez saymakla, koyun, kuzu gönünde
Ateþ yürek daðlýyor, hasret nedir bilmeden
Türkü olur sevdamýz, çalýnýr sazdan saza
Daðlarda çiçek açar mevsimler dönse yaza
Kor düþer yüreðime, gece çekse ayaza
Dostlar urgan yaðlýyor hasret nedir bilmeden
Sus Dostlukcan söyleme dayanmaz belki özler
Ýsyan eder yürekler, keder doluysa sözler
Rüzgarlar sert esince tutuþur söznmez közler
Yar karalar baðlýyor, hasret nedir bilmeden
TUNCAY
DOS TAN ÝNCÝLER
Yüreðim ateþlenir yardan uzak gülünce.
Keder düþer ömrüme göze yaþlar dolunca.
Umutlarým son perde aþk senaryo olunca
Sönmez içteki ateþ hasret nedir bilmeden.Kuzum Ben Ayþe Hasan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.