Düþüm adam, Sözlerine uyuyup, sözlerine uyandým Hayra yordum, çok mu yordum kalbinizi? Ne demiþler, Özüm özüne baka baka arýnýr! Öyle deðil miydi yoksa? Sizi bildim, unuttum tüm bildiðimi.
Kalbim adam, Lilliputlar ülkesinde bahtýma gülüveren Güliver. Kalbi kocaman âdem. Geç büyüyen bir dal gibi uzandým, O bir orman.
Ýçim adam, Þu bizim gülücükleri hesap edin bakalým Kaç ömür ediyormuþ. Ýyi ki’m Kalbime doðmuþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuba Kul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.