KARTALIN KANAYAN YARASI...
Ýçimde bir yara var, derin mi derin
Dibi görünmeyen bu kuyuya iniyorum
Ýniyorum, ipimin yettiði kadar
Ýniyorum,içimdeki kartal ne yapýyor diye!
Sisli bir daðdayým,kanatlarým çiðilenmiþ
Yorgunum,epey bir yüksekte,konmuþum
Konmuþum yarimin en tepesine
Bakýyorum,tadamýyorum ki,doyamýyorum
Etrafta bir güzel koku var rüzgarýn daðýttýðý
Tarif edemem ki bunu,ipim yetmeyecek gibi.
Hissediyorum,zirveden zirveleri,
Zirveleri aþan bir kartalca.
Yerden uzak,göðün kaçýncý katý bilmem
Ýnmek ister mi insan hiç burdan
Çýkmak ister mi bu kuyudan insan,çaresiz.
Ayrýlýk soðuðu mu geliyor yoksa!
Yaram donuyor,bilinmez bu dünya neden dönüyor,
Beni al ey elmas gibi kayalarýn sahibi
Senin olmak istiyorum,senden içeri
Kartal gözlerimin ilerisinde bul beni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.