Veda zamaný ayaklarým geri, geri gidiyor. Ýçimde ki bir ses “dur, gitme.” diyor. Her þey susmuþ, zaman durmuþ sanki. Bir dokunan olsa, aðlayacaðým inan ki.
Aðlamamak için kendimi zor tutuyorum. Bir þeylerle oyalanarak, kendimi avutuyorum. Odanýn içinde karma karýþýk hayaller. Benim neler çektiðimi ne bilsin eller.
Kalbim çarpýyor, avuçlarým yanýyor. Bu kadar hicrana kalbim iyi ki dayanýyor. Boðazýma sanki kuvvetli bir el yapýþmýþ. Hayallerle gerçekler birbirine karýþmýþ.
Ayrýlýðýn bu kadar zor olacaðýný bilemezdim. Daha önce söyleseler, belki de dinlemezdim. Veda zamaný… her þeye raðmen gitmelisin. Önden gidenlerin neler çektiðini hissetmelisin.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.