Ümit

Ümitle bekledim bir ertesi günümü,
Her sabah güneþ doðarken ümitle baktým belki bugün diye.
Beklentilerimi düþük tuttum hep !
Olurda bir gün sahip olduðumda mutlu olurum diye.
Sabýrla bekledim bir ertesi günümü,
Oysaki ne doðan güneþ , ne ümit, ne kader ;
Belkide ben kaçtým ümitsiz yarýnlarýmdan,
Biliyordum bugünde ayný yarýnda ayný
Ne kaderim deðiþti nede mutlu olabildim.
Siyahýn beyaz beyazýn siyah olmadýðý gibi
Ah be kader!.. senden ne istetim keyfe keder,
Küçücük bir umut gülen yüzüm ve birde mutluluk
Her insanýn insanca yaþadýðý ve yaþattýðý gibi
Hayatým beklemekle geçti hep !
Var olan kýsacýk ömrümü tükettiler,
Geriye kalaný ise ne sana nede bana yeter
Çöle düþen bir damla suyun çöle yetmediði gibi….

Sosyal Medyada Paylaşın: