Yine önümde boþ bir kaðýt... Ve yine aklýmda sen... Ýster istemez seni yazýyorum her satýrýma o kadar çaresizim ki ne gidebiliyorum nede kalabiliyorum... Hep bir boþluðun içinde dönüp duruyorum sonu ne olacak hiç bilmiyorum... Ýnsanlar sonunu düþünmeden sever ya birini bende sonunu düþünmeden sevdim seni... Ama bak bak halime sanýrým sonum sen olacaksýn... Çünkü artýk çok yoruldum, tükendim, bittim... Sevgin çok aðýr geldi bana bedelini aðýr ödedim o kadar uðraþtým yorulmadan... Ama seni bana vermedi hayat... Köþeye sýkýþtým anlýyor musun hiç bir yolum kalmadý sana çýkan bütün kapýlar kapalý artýk... Týpký bir çizgi filmindeki ölüm sahnelerine benziyor aslýnda ne kadar yüksekten düþersek düþelim ölmüyoruz sadece acý çekiyoruz... Oysa ölmek veya yaþamak vardý bizim için sen yaþýyorsun ben ölüyorum... Sen o kadar çoksun ki içimde her gün senin için aðlýyorum göz yaþýmýn son damlasý çýkýnca sende biteceksin içimde... Ama bitmiyor iþte ne kadar aðlarsam aðlayayým sanki tekrar içime akýyormuþ gibi bitmiyor... çok seviyor seni küçücük kalbim çook...Öyle masum öyle temizdiki sevgim...Sen benden habersiz ben senden yoksul...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevda rüzgarı... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.