Susuyorum, gecenin karanlýðýnda kayboluyor sessizliðim, Yalnýzlýðýmdan fark edilmiyor kimsesizliðim, Bir aðýt yakmalý içten içe, sessizce sövmeli bu gidiþe, Her þey zamansýz artýk, anlamsýz bu endiþe,
Sessizliðimi karanlýða gömsünler, Arkalarýna bile bakmadan dönsünler, Dostlarým yüzüme gülüp övünsünler, Gidiyorum son hediyemle dövünsünler,
Ahh.. susturabilsem þu çýðlýklarý bir an, El versem yansýmalara olsa da yalan, Gönlümde hayalin baþým hep duman, Durma zifiri sevdam aydýnlýða uyan…
Özkan Kul / Sosyal Medyada Paylaşın:
ozkankul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.