AŞKLAR İÇİNDE

Denizin en az yeri bir köpüðü baþlatýyor
Yürüyorum kumlarýn çakýllarin yaný sýra
Yüreðimde bir sancý keskin bir akasya kokusundan
Avuçlarýmda bir yanma
Büyüyen bir ürpertiyim sanki, kayýp gidiyorum üstünde sabahýn
Oldu olacak
Eðilip bir taþ alýyorum yerden, fýrlatýyorum denize
Ufacýk bir gülüþ geçiyor suyun üzerinden
Bir çocuðun gülüþü gibi
Aþklarýn, nice aþklarin ayrýlýk günü gibi
Bir sokaðýn ucunda kaybolup solan
Daha çok solan, aþklarýn solgunluðu suyun üzerinde
Korularda yoðun bir erguvan sisi.

Hisarlý balýkçý aðlarýný ayýklýyor
Aðlarý pembeden hüzne giden
Dip sularýnda mercanlar gibi koyulaþan
Kirpiksiz gözleri böyle daha güzel
Çil basmýþ yüzünü bütün
Parmaklarý capcanlý, pavuryalar gibi
Merhaba, desem bir kucak balýk atacak önüme
Biliyorum atacak
Böyledir memleketimin yoksul halký
Bir onlarda rastladým bu cömertliðe
Istavritler kýpýr kýpýr dibinde sandalýnýn
Balýk dedin mi, oynamaz gözleri hiçbirinin, tertemiz bir resim gibi
bakarlar insana
Günlerce bakarlar, býraksan yýllarca bakarlar belki
Gözlerin gibi senin, yýllardýr unutamadýðým
Ve bu yüzden olacak düþünmedim þimdiye kadar bir balýðýn ölebileceðini.

Hýzar sesleri geliyor yakýndan, güneþin döndüðünü görüyorum
Çýnar yapraklarýnýn arasýnda yeþil yeþil
Yeþille sarý birlikte dönüyor
Denize düþüyorlar kýrýla kýrýla
Bir örtü oluyor düþündügüm her þey denizin ve asfalt yolun üstünde
Gözyaþlarý bir örtü, onurla cesaret bir örtü
Senin upuzun gövden -kapkara saçlarýnla-
Daha da uzun þimdi bir örtü olarak
Denizin kývrýmlarýnda aþka hazýrlanýyor
Göðe düðmeler gibi yapýþmýþ kirazlarýn altýnda
Yýllar var ki unuttuðumu sanýrdým bu örtüyü ben
Sevgiyi bilmezdin de ondan, seviþmeyi bilirdin yalnýzca
Birtakým sözler de bilirdin, niye saklamalý, en ustalýklý sözlerdi onlar

Ama bak
Kaybolup giderdi herbiri, karþýlaþtýlar mý bir yerde þiirle
Aslýna bakarsan en güzel aldanmalarý yaþadýk seninle biz
Hatýrlýyorum da öyle.

Tepelerde otlar yakmýþlar, kuzular dolaþýyor dumanlarýn arasýnda
Bir kýzla oðlan geçiyor, birbirilerine iyice sarýlmýþlar
Kýzýn aðzýnda ince bir dal parçasý
Dalýn ucunda bir tomurcuk, aðzýyla dudaklarýyla beslemiþ sanki onu
Öylesine bilmek istiyorum ki ne konuþtuklarýný, ama duymaktan
korkuyorum gene de
Söyle, en son nerde görmüþtüm seni
Böyle dumanlar vardý gözlerinde, boynunda bir de
Þimdi gene var
Bileklerinde, bileklerinin renginde
Dudaklarýnda, dudaklarýnýn
Gözlerinin dolar gibi olmasý renginde ve
Yorgunsan bir kýyý kahvesinde dinlenirkenki
Üþüdügün, baþýný omzuma koyduðun, sonra elele
Bir aþký yaþamak, bir aþkýnn bilinmesinden bambaþka deðil miydi
Ve bu ikisini ayýran duman, yani bir aþký bizim yapan
Bu dumanlarýn hepsi gibi varsýn þimdi de
Acele etme yoksun belki
Ben herþeyin bir bir yok olmasýna o kadar alýþtým ki
Ve her þeyin bir bir varolmasýna o kadar alýþacaðým ki
Bilirsin neler için çarpmýyor bir yürek.

Küçüksu çayýrýný þantiye yapmýþlar
Ýþçiler beton döküyor, demir eðiyor, zift kaynatýyor
Vakit öðleyi geçti çoktan, yemeklerini yemiþ olmalýlar
Coca-Cola’ya doðrayýp ekmeklerini
Ýþçilerimiz, yarýný kuracak olan iþçilerimiz
Ben görür müyüm bilmem, ama kuracaklar mutlaka
Coskuyla çakacaklar her çiviyi, türkülerle dökecekler betonu
Ve onlar
Onlar, diyorum sadece
Bir yolculukta karþýlýklý konuþan adamlarýn
Parmak uçlarýndaki sigaralar gibi þaþkýn
Bilmeden ne yapacaklarýný
Anlayacaklar ne kadar güçsüz
Ne kadar zavallý olduklarýný
Vakit öðleyi geçti çoktan.

Bir tanker geçiyor þimdi de tam akýntýnýn ortasýndan
Baþtanbaþa gül rengi
Kimseler görünmüyor içinde
Neden görünmüyor, bilmiyorum
Yolcu uçaklarýna, yük kamyonlarýna, fabrikalara petrol taþýyor
Tanklara, savaþ gemilerine, roketlere de
Yýllarýn, yüzyýllarýn
Bitmeyen vahþetini ateþlemek için
Sanki bu yüzden kimseler görünmüyor ortalýkta, utançlarýndan
Utancý bilerek yaþamak korkunç
Daha korkuncu da var:utancý bilerekten yaþatmak
Gördük hepsini iþte, daha da görüyoruz.

Pembeye dönük bir aydýnlýk, yaðýyor usul usul
Bir poyraz çýktý hafiften, kuzeye çevrildi teknelerin burnu
Ve güneþ kaydýkça kayýyor batýya doðru, birazdan kan kýrmýzý bir gök
buðulanacak
Birazdan kan kýrmýzý bir akþam yaðmuru da dökülebilir
Neler olabilir birazdan
Bir uçak geçiyor yaldýzdan bir iz birakarak
Ýçindeki mutlu yüzleri düþünüyorum
Bir hüzün basýyor gene, ne kadar istemesem de
Çabuk geçiyor
Nerede okumustum, hatýrlamýyorum þimdi, biri mi anlatmýþtý yoksa
Mahpusunu kýskanan bir gardiyani
Ve düþün sevgilim, mahpusunu kýskanan bir gardiyan düþün
Ne kadar acý bunlar
Kýskanýyorlar hepimizi ve kýskanacaklar
Güç iþtir çünkü bir tarihi insan gibi yaþamak
Bir hayatý insan gibi tamamlamak güç iþtir
Birazdan akþam olacak sevgilim
Bütün heybetiyle akþam olacak
Sevgilim, diyorum, oysa kimsecikler yok yanýmda
Bilmiyorum kime sevgilim dediðimi
Bildiðim bir þey varsa
O kadar yeni bir anlamda söylüyorum ki bu kelimeyi
Unutup birden zamaný ve yeri
Onunla bir günü kutluyorum coþarak
Onunla bir günü kutluyoruz sanki.
Sosyal Medyada Paylaşın: