Canýmý yakýyorsun caným,kendini yakýyorsun,
Bir var bir yok kendini,tüm adlarýnla alýp,
Söküyorsun ciðerimden,söküyor!
Anlara sýkýþmýþ anýlarýnýda býrakmýyorsun..
Gözlerinde ne okyanusun enginliði,
Nede ormanlarýn deriniði kalýyor,
Tüm anlamlarýný çekip
Kayboluþlarýný yitikliðine býrakýp,
Canýmý yakýyorsun caným,kendini yakýyorsun..
Kendini hergün biraz daha hüzünleyip,
Bulutu,geceyi,kederi baþýma topluyorsun.
Adým adým gidiyor,an ve an bitiyorsun.
Ardýna bakmayýþýnýn hazýmsýzlýðýyla beni kývrandýrýp,
Yüreðimin dar aðacýnda sallandýrýp,
Canýmý yakýyorsun caným,
Kendini yakýyorsun..
Dindi yagmur,sustu rüzgar
Kulaklarýmda bir uðultu..
Tanýmam..
Adýn hiçkimseye konmamýþ
Yüzün yok hiçbir yüzde,
Tüm masallarý dinledim artýk
Vakit ,
Uyku vaktidir..
Canýmý yaktýn caným
Kendini yaktýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.