Yaþanýlasý dünyanýn Ne tadý ne tuzu kaldý Ömür denen þu zamanýn Çoðu gitti azý kaldý
Çalýþmadan yiyenlerin Derimizi giyenlerin Nice benim diyenlerin Ne izi ne tozu kaldý
Çürük ökçe yýrtýk taban Kurdu kuþu ettik çoban Gariban daha da gariban Ne çulu ne bezi kaldý
Cahiller kendini aklar Kamiller özünü yoklar Kurudu çaylar ýrmaklar Serçeþme’nin gözü kaldý
Dertli Divani’nin varý Canandýr canýn öz yari Geçti bu devrin baharý Ne yazý ne güzü kaldý
**************** Dertli Divani ****************
1962 yýlýnda Urfa’nýn Kýsas köyünde doðdu. Asýl adý Veli Aykut’tur. Ýlk ve ortaokulu köyünde, liseyi ise Urfa’da, yükseköðrenimini Ankara’da tamamladý.
Dedesi Ahmet Baba ve babasý, asýl adý Hamdullah olan Aþýk Büryani’dir. Ailesindeki geleneðin devamý olarak küçük yaþlarda aþýklýk konusunu ve baðlama çalmayý öðrendi. Þiir yazmaya da yine küçük yaþlarda baþladý.
Mahlasýný oluþturan Dertli bölümünü 1978 yýlýnda Emrullah Efendi, birkaç ay sonra evlerini ziyaret eden Bektaþ Efendi ise Divani bölümünü verdi. Böylelikle Dertli Divani mahlasý tamamlanmýþ oldu. Daha 16 yaþýndayken söylediði doðaçlama deyiþlerin de bu mahlasý almasýnda önemli bir etkisi oldu.
Aþýklýðýn yanýsýra Hacý Bektaþ Dergahý yönünden bir Alevi-Bektaþi dedesi olan Dertli Divani, Türkiye ve Türkiye dýþýnda birçok konser ve toplantýya katýldý.
Hem kendi þiirlerini hem de babasý ya da baþka aþýklarýn þiirlerini besteleyen Dertli Divani’nin türküleri birçok sanatçý tarafýndan da yorumlanmaktadýr.
Hemen her konuyu iþleyen Dertli Divani’nin þiirleri çeþitli gazete, dergi ve araþtýrmalarda yeraldý. Ayrýca bugüne dek tek baþýna ya da grup olarak 10 kadar albüm çýkardý.