Acıyor

Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluðundan insansoyunun
sevgim acýyor

Biz giz dolu bir þey yaþadýk
onlar da orada yaþadýlar
Bir daðýn çarpýklýðýný
bir sevinç sanarak

En baþta mutsuzluk elbet
Kasaba meyhanesi gibi
Kahkahasý gün ýþýðýna vurup da
ötede beride yansýmayan
Yani birinin solgun bir gülden kaptýðý frengi
Öbürünün bir kadýndan aldýðý verem
Bütün iþhanlarýnýn tarihçesi
Bütün söz vermelerin tarihçesi
sevgim acýyor

Yazýk sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuðun bile
O kadar korunmuþ bir yazý yoktu
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acýyor
Gemiler gene gelip gidiyor
Daðlar kararýp aydýnlanacaklar
Ve o kadar

Tavrým bir þeyi bulup coþmaktýr
Sonbahar geldi hüzün
Kýþ geldi kara hüzün
Ey en akýllý kiþisi gündüzün
sevgim acýyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse

Eylül toparlandý gitti iþte
Ekim falan da gider bu gidiþle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar
Sosyal Medyada Paylaşın: