vakitlerin tükettiði
düþ özgürlükleri damlýyor gök penceresinden
hisler belirginliðe veda ederken
yenileniyor yýldýzlar
düþmedi topraða henüz
sönmüþ oyuncaklar
masallar peltek
devasalýk sessiz ve yalnýz
alt ediliyor vurdumduymazlýk
hergün
yeryüzü aynasýnda kovalanýyor ruhlarýn raksý
aðlama çocuk,,,
varsýn yaþamýn köklerini sarsýn
yalýn hüzünler
kýrpma gözlerini
anlýk ve mahrum..
bir pamuk ipliðiyle baðlýyýz hayata
çýplaklýðýn önemi kalmadý göðün göðsünde
....