Herkes gitti.. Bir sebeple gitti.. Bazan zorunlu bazan istemeden.. Ama gitti.. Bir nefeslik ya da soluk soluk, deðiþik zamanlarýn anlýk misafirlikleri gibi uðrayýp gitti.. Farklý gözlerde, baþka yüreklerde baþladý hep baþlangýçlar, ayný sebeple.. Sebep AÞK’tý.. Yaþandý, yaþanmadý, ama mutlak bitti.. Herkes bir sebepten gitti.. Þimdi sen..
GÝT / ME..
by Zelish KSC
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zelish Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.